Saksische wesp
Lengte 11-18 mm, januari-december.
Kenmerken
Deze soort behoort tot de zogenaamde “langkoppen” (het geslacht Dolichovespula): tussen de basis van de kaken en de onderrand van de facetogen liggen goed ontwikkelde wangen (272 2c g). Voorhoofd meestal met ankervormig of blokvormig verbrede zwarte tekening. Slapen boven en onder met gele vlek.
Voorkomen
Algemeenste langkopwesp; overal in open landschappen, ook in stedelijke gebieden, maar minder talrijk dan Vespula soorten.
Levenswijze
De Saksische wesp nestelt steeds bovengronds en bevestigt haar nest meestal goed zichtbaar, bijv. aan de buitenkant van een gebouw, vaak onder dakpannen of in oude schuurtjes. Het nest neemt bij toenemende grootte een opvallend lange vorm aan. Het wordt meestal niet groter dan 20-30 cm in doorsnede (272 2a g). Binnenin worden onder elkaar 3 tot 5 raten gebouwd (272 2b g). Vaak kan men een groot aantal kleine nestjes vinden onder dakpannen, die getuigen van een groot aantal pogingen nesten te stichten, die echter al in een vroeg ontwikkelingsstadium mislukken. Deze zogenaamde koninginnennestjes kunnen jaren lang intact blijven aan de binnenkant van een gebouw. De soort bezoekt geen terrasjes om zoetigheden te eten en is dus niet lastig voor de mens. Helaas heeft zij met haar geëxponeerde nestwijze veel te lijden van onnodige wespenbestrijding door de mens. Dat is jammer voor deze onschadelijke wesp.